Powtórka przedmaturalna - pomysł prosty!

Wielokrotnie już tutaj pisałam, że lubię gry (planszówki, karcianki itp), a co gorsza kluczem do ich kupowania jest dla mnie przydatność edukacyjna (nawet, gdy kupię grę "dla siebie" i tak ląduje prędzej czy później w szkole). Przy okazji przedświątecznych zakupów wpadła mi w oko gra "Po prostu P". Proste zasady (losujemy kartę z hasłem, opisujemy je za pomocą podpowiedzi rozpoczynających się na literę P tak, by reszta grających odgadła, o co chodzi) i urocze punkty (pierożki) przekonały mnie do zakupu. Jeszcze w oryginalną grę zagrać nie zdążyłam, ale poprowadziłam już inspirowaną nią lekcję . 

Na poczatek maturzyści dostali kartki w trzech kolorach. Zapisali na niej po jednym: tytule dowolnej lektury, bohaterze literackim i pojęciu poznanym na polskim. W ten sposób powstały karty do gry.

Następnie wymieszaliśmy karty, stworzyli grupy i po prostu zaczęliśmy grać. Na stosiku na środku leżały karty. Po kolei gracze sięgali po zadanie i za pomocą słów na "P" opisywali wylosowane hasło. Kto odgadł zabierał karteczkę jako punkt. 

Pomysł fantastycznie prosty, a lekcja bardzo angażująca. No bo jak za pomocą słów zaczynających się na "P" opisać Rzeckiego, "Wesele" czy "Zbrodnię i karę"? Tak... pewnie macie właśnie swoje pomysły... Najtrudniejsze były jednak pojęcia: "anachronizm", "synestezja", "groteska"?

 Dużo intensywnego, kreatywnego myślenia, łączenia faktów i wątków (zarówno przy opowiadaniu, jak i odgadywaniu). I wiecie co? Pewnej potwornie przemęczonej polonistce pomysł podoba się! Tak naprawdę jest on uniwersalny. Można wykorzystać do absolutnie każdej tematyki na bardzo wielu przedmiotach. Pewnie przygotuję sobie jakieś zestawy kart na nieoczekiwane zastępstwa albo powtórki epok. Ale to już w wakacje...  

Pięknie pozdrawiam

polonistka 

P.S. 

O jakie pojęcie chodzi: "pomiń pisarz, powiedz pióro".