Relacje, kreatywność i...KROPKA

 

Początek września to od kilku lat w tysiącach szkół i przedszkoli na całym świecie Dzień Kropki, czyli kreatywnych działań uczniowskich. Chętnie dodaję - nie tylko uczniowskich. Nie inaczej było i w mojej szkole. Tym razem jednak nieco skromniejsze było to świętowanie - wiadomo pandemia wymusza pewne ograniczenia. Wprowadzeniem w dzień był wyświetlany na pierwszych lekcjach krótki filmik:

Gdy przygotowywałam swoje zajęcia na ten dzień, znalazłam przestrogę Jolanty Okuniewskiej.  

Jej słowa, a także doświadczenie nauczania zdalnego zdecydowały o kierunku naszych działań. Postanowiłam zwrócić się najpierw ku relacjom - wszak to one są (w moim przekonaniu) podstawą wszelkiej edukacji. To brak bezpośrednich relacji okazał się dla wielu z nas najdotkliwszy w czasie pandemicznego lockdownu. 

Wzięłam udział w czymś ważnym

Gdy przeczytałam, że Irmina Żarska planuje zorganizować wydarzenie pod nazwą "Letnia akademia innowacyjnego polonisty" (a był to chyba czerwiec?) bez większego namysłu napisałam do niej, że chętnie się czymś podzielę...  Nawet temat wymyśliłam. Później wpadłam w wir innych zajęć i w ogóle o tym nie myślałam... aż tu nagle powstała grupa na jednym z komunikatorów z ludźmi, którzy również się zgłosili,  potwierdzanie tematów, terminów, wizytówki i... ogromne emocje... W ten oto sposób wzięłam udział w czymś ważnym. Ostatni tydzień sierpnia (24 - 28. 08) to czas wielkiego święta braci polonistycznej. Ponad 40 nauczycieli z całej Polski postanowiło  podzielić się z kolegami i koleżankami (ale przecież - jakkolwiek to szumnie brzmi - z całym światem internetowym) swoim doświadczeniem, refleksjami, sposobami na udane lekcje. Każdego popołudnia gromadziliśmy się przed monitorami, by uczyć się od siebie nawzajem. Wszystkie filmy wciąż są dostępne, obejrzało je już kilka tysięcy osób. Mam poczucie, że wzięłam udział w czymś ważnym. W czymś, co zmienia małymi kroczkami polską szkołę. Nie dlatego, że powiedziałam coś odkrywczego czy bardzo ważnego. Powód jest inny.