GĘBY na rozruch

Ferie, ferie i... po feriach... Początki pracy po dłuższej przerwie są... trudne. Bardzo się staram, by zacząć pierwsze lekcje od czegoś nietypowego, zaskakującego, co może spodobać się mózgowi ucznia.  W tym roku postawiłam na grę... GĘBY. Najpierw mała dygresja. Zazwyczaj kupuję grę, gdy wiem, jak wykorzystać ją w szkole. Tym razem było inaczej... Byłam w księgarni po prezenty świąteczne i... zobaczyłam to intrygujące pudełko. Gra mnie zauroczyła mnie i postanowiłam ją kupić. Graliśmy z rodziną w święta, a z przyjaciółmi w sylwestra. Gra mi się spodobała... I dopiero później zaczęłam myśleć, jak wykorzystać ją na zajęciach. "Gęby" to kilkadziesiąt czarno-białych fotografii twarzy, dosyć charakterystycznych ludzi. Oczywistym jest wykorzystanie tych zdjęć do ćwiczenia opisu wyglądu albo przeżyć wewnętrznych. Można też wykorzystać do rozmowy o czasie, przemijaniu czy o tym, co mówi o nas wygląd. Pewnie jeszcze wrócę do kart, gdy będziemy rozmawiali o "Ferdydurke". Dzisiaj jednak bawiliśmy się dziś inaczej - chodziło bowiem tylko o rozgrzewkę na dobry początek. 

Uczniowie losowali jedną kartę (już w tym momencie byli zaciekawieni, ich oczy mówiły: "o co chodzi?"). Zadanie było proste, każdy miał pomyśleć, z jakim bohaterem literackim lub filmowym kojarzy postać na zdjęciu. Każdy z Młodych wychodził na środek, prezentował kartę (mam w sali wizualizer, więc nie było to bardzo trudne) i uzasadniał swoje skojarzenia. Było zabawnie i ciekawie, przypomnieliśmy sobie treść lektur oraz poćwiczyliśmy formułowanie argumentów. Mam nadzieję, że chociaż trochę złagodziłam moim uczniom (bo sobie na pewno) ból powrotu do szkoły. 

A Wy? Jakie macie patenty na dobre rozpoczęcie semestru?

(nie)przeciętna polonistka

Ala